නෙතට උලෙලක් විය එදා ඔබ..
කදුලු බිදුවක් උව මෙදා..
මේ තරම් හිත පරවන්නේ
මගෙන් වරදක් උනිද මන්දා.
ඔබෙන් තොර වූ ලෝකයක් ගැන...
හිතන්නටවත් නොහෙකි හින්දා
ඔබේ සිත වෙන අතක රන්දා
එපා දුක ගෙන එන්න කැන්දා...
ඔබේ රුව රසදුනක් වූවද..
කමක් නෙ මට තවත් ඇසකට
නමුත් එ රුව තවත් කෙනෙකුට
අයිති වනූ බැ දරගන්නට...
Posted by
