හීන මවනවද හිර වී හිමි නැති පපුවක

මේ ඉරයි හදයි තනි අහසක 

පායන දවසක 

එක මොහොතක් මගේ වේලා

උයනක වෙරළක 

හිනමවනවද හිරවී 

හිමි නැති පපුවක

රුදු කටු වදන් කටු ඇණි 

හිරුනු සමනල තටු වල 

මුදු බැලුම් පවන් රැලි 

අතුරා නිවාලන්න දුක

සුර ගගක් ගලා ගිය නිම්නෙක 

නොතෙමා යටි හිත 

පිනි බිදක් වේලා තිබුනත් ඇති

ආදර පවසට

අකුරු වලට පෙරලේන්නැති

දරදඩු සුසුමට 

මිතුරු ඇස් වලින් සගවන 

උණුසුම් කදුලට

ඔහේ ගලායන්න ඉඩදී 

හිත ඉල්ලන තාලෙට 

ආදරේ හොයමු අපි ඉස්සර 

හංගපු තැන වල